Читать книгу Łowca cieni онлайн

21 страница из 128

Po lewej stronie znajdują się niskie drzwi, sięgające Elsie zaledwie do pachy. Może prowadzą do dawnej spiżarni.

Popycha je delikatnie, schyla się i wchodzi do środka.

W pomieszczeniu, w którym zamiast okna jest tylko mały lufcik w jednej ścianie, panuje prawie całkowita ciemność. Elsie mruga kilkakrotnie, aby oczy oswoiły się z mrokiem. W końcu dostrzega kozetkę i krzesło. A potem odkrywa coś, od czego włosy jeżą się jej na karku. Jęknąwszy, upuszcza torbę na podłogę.

Na podłodze leży na plecach kobieta z ramionami rozciągniętymi na boki. Zadarta do pasa spódnica odsłania łono. Z ust coś wystaje – zdaje się, że do gardła ma wepchniętą warząchew. W jednym kąciku widać cienką strużkę krwi. Ręce są pokrwawione, a po wewnętrznych stronach dłoni coś błyszczy – główki gwoździ? – jakby została przybita, ukrzyżowana na wytartych podłogowych deskach. Oczy ma matowe, jak gdyby pokrywała je cienka warstwa kurzu.

Gdy Elsie zamierza się pochylić, aby sprawdzić puls tej biedaczki, do środka wciska się Boberg i odpycha ją na bok.