Читать книгу Śpiewaczka онлайн

63 страница из 80

– Nie.

Umysł śpiewaczki pełen był głosów i dźwięków. Nie potrzebowała radia ani słuchawek, żeby słyszeć muzykę. Miała ją w sobie. Uważała to za wielki dar, ale psychiatrzy z pewnością by tego nie zrozumieli. Dla nich głosy w głowie oznaczały jedynie halucynacje.

„Halucynacje słuchowe są jednym z osiowych objawów schizofrenii” – kilka tygodni wcześniej Eliza podkreśliła to zdanie w podręczniku do psychiatrii. Studiowała go, przygotowując się do zabicia Krugera i do odegrania roli Łucji. Przypomniała sobie arię ze sceny szaleństwa:

Il dolce suono mi colpì di sua voce! Otoczył mnie słodki dźwięk jego głosu! Ah, quella voce m’è qui nel cor discesa! Ach, ten głos jest tutaj, schodzi aż do serca!

– Czy zdarza się, że zwidują się pani jakieś postaci, zwierzęta albo cienie, podczas gdy nikt inny ich nie widzi? – Ton doktor Kowalskiej stawał się coraz bardziej oschły.

– Nie, nigdy czegoś takiego nie miałam.

– A czy ma pani czasem wrażenie, że ktoś chce panią skrzywdzić? Albo że ktoś panią śledzi, obserwuje? Albo że ludzie o pani mówią?