Читать книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4 онлайн

111 страница из 127

Ramizlə Dilqəmi gətirib anası gəldi evə – olara: gedin yuyunun, az vaxtdan yemək masasına çağırmağa düşməyim sizi. Ramizdə gedirdi Dilqəmin ardınca, Bahar anası səslədi, – Ramizə: telefonunu ver mənə. Ramiz – Bahar anasına: anacan telefonu niyə götürürsən? işlə əlaqəli zəng gəldi bəlkə? ver bura dedim, ver – ver qurdalanma. Ramiz istəmiyə – istəmiyə telefonunu çıxarıb verdi. Dilqəm gülmək tutdu, Ramiz gördü özünə güldü, əsəblə baxdı. Dilqəm tez getdi aradan ki, Ramiz ilişməsin özünə. Bahar anası – Ramizə: işin iş vaxtı var, sabah səhər danışarsınız işlə əlaqəli məsələlərinizi, indi isə get yuyun qardaşınla gəlin. Ramiz getdi suratını asıb çarəsiz, Bahar deyindi ardınca, işlə əlaqədarmış, getdi mətbəxtdə telefonu götürüb.

Ramiz gəlib vanna otağına girib qapını örtdü, Dilqəmə çox əsəbiydi güldüyünə görə. Düşda soyuq suyu açdı, Dilqəm anladı özünü soxacaqdı soyuq suya. Qacmaq istəsədə alınmadı, Ramiz tutub bağırda – bağırda paltarlı qarışıq soxdu Dilqəmi soyuq duşun altına. Dilqəmin soyuq suyun təsirindən çıxğır – bağırı eşidilirdi, – Dilqəmə: gül indidə, niyə gülmürsən? qardaşına gülənin sonu belə oldur. Dilqəm – Ramizə: gülməyəcəm söz, vallah insafsızsan dondum xəstələnəcəm, burax qardaşım yetər, bağırsada Ramiz buraxmadı.