Читать книгу Acı həyat. Roman онлайн
41 страница из 89
Mələk şövbədən çıxdığında, Uğur maşınının yanında dayanıb gözləyirdi. Mələyi görüb sevndi gəldi qarşısına, şükür çıxdın dostum Mələyi qucaqladı. Mələk zarafatla, -Uğura: oğlum elə bil illərlə yatıb çıxmış kimi qarşılama məni. Uğur baxdı üzünə gülümsəyib, – Mələyə: gedək burdan dostum. Bu vaxdı arxadan kimsə səslədi, Uğur. Uğur dönüb baxdı, gələn Səlimin atası idi. Kişi gəlib çatıb dayanıb baxdı Mələyə. Uğur – kişiyə: çox sağol Paşa dayı Mələyə yardım etdiyinçün. Mələk təcüblə kişiyə baxıb, —Uğura: məniz qutardığıçünmü? kimdir ki mən tanımadım. Uğur nə isə demək istəyirdi, Paşa bəy – Mələyə: qızım sizdən oğlumun adından üzür istəyirəm. Bəli bayaq dediyin kimi, vardır onun eşşək xasiyyətləri. Mələk bir anlıq kənara baxıb, özünü toparlamağa çalışdı. Siz demək Murad dayının oğlusunuz. Kişiyə xəcalət olmuşdu olanlardan və duyduqlarından. Bəli qızım Murad dayının oğluyam, oğlumun səhvinə görə sizdən bir daha üzür istəyirəm. Mələk – Paşaya bəyə: məndən üzür diləməyin onun əvəzindən. Əsil üzürü Murad dayıdan istəməliyik, yazıq nə hala düşdü. Mələk – Uğura: dostum məni Murad dayıya apar. Uğur braz şaşqın halda, – Mələyə: apara bilmərəm dostum. Mələk təcüblə – Uğuara: niyə ki? xəstəxana deyilmi. Uğur başıyla yox deyə işarə etdiyində, Mələk çox qorxdu. Yazıq elə bildi kişi ölmüşdür, əlin atıb Uğurdan tutub dayandı. Uğur cəld qolundan tutub, -Mələyə: qorxma sağdır. Paşa bəy – Mələyə: qızım atam xəstəxanada dayanan deyil, o üzdən çox çətinliklə həkimlə danışıb evə gətirdim, bizdə yatır. Mələk keçirdiyi həyəçandan bir anlıq özünü toparladı. Dərindən nəfəs alıb öz -özünə: canım Murad dayım, bağışla səni bu duruma saldığıma görə. Gözləri yaşardı, – Uğura: mən canlı yığıb telefonda görərəm o zaman, gedək burdan. Paşa bəy – Mələyə: qızım atam sənin gəlməni tapşırdı yanına. Mələk dönüb baxdı, – kişiyə: sizəmi? yox – yox olmaz. Mən sizə gələrsəm, inanın ki bu dostumun məni ən azı 20 ildən sonra, dustaq qapısında qarşılama şansı olacaq. Uğur bəzən Mələyin ciddidə olsa dediyi sözlərinə gülümsəyirdi. Çox xayiş edirəm sözümü yerə salma qızım, atam tapşırdı ki səni gətirim. Sizdə anlayın məni, həkim ona həyəcanlanmaq olmaz dedi. Sənsizdə evə qayıtmayım tapşırdı mənə. Mələk – Uğura: Murad dayıçün canımıda qurban verərəm mən. Dostum hazır ol 20 ildən məni qarşılamağa. Mələyin əsəbləşib dediyi sözünə, Səlimin atasıda çarəsiz gülümsədi. Dostum gedək mən üstümü dəyişdirim, sonra gedərik Murad dayıma. Keçib maşına əyləşdiyində, arxa qapıdan Səlimin atasıda əyləşdi. Mələk dönüb baxdı kişiyə, Uğurda sükan arxasına əyləşdi. Mələyin tərcüblə Uğura baxdığıını gördüyündə, – Mələyə: qızım atam sənsiz qayıtma dedi. Sən üstünü dəyişdirincə gözləyəcəm, sonra birlikdə gedəcəyik. Mələk – Uğura: bas qaza dostum hadi oyalanma. Uğur Mələyin əsəbləşdiyini anlayıb gülümsədi, maşını işə salıb qaza basdı. Mələk yan şüşədən dışarı baxdı əsəblə.