Читать книгу Acı həyat. Roman онлайн

45 страница из 89

Mələk mətbəxtdə axşam yeməyi hazırlayırdı, olanlardan xəbərsiz idi. Başı qarışıdığından hec qapının açlan səsinidə duymamışdı. Birdən döndüyündə, qapıya söykənib özünə baxan Səlimi gördü. Ona tərs – tərs baxıb, dönüb yeməyi hazırlamaqla məşğul oldu. Az vaxtdan hiss etdi ki, Uğur evə gəlməmişdi. Dönmədən öz – özünə: Allahım nə olar düşündüyüm olmasın. Səlim ədayla qollarını bir – birinə dolayıb baxdı. Mələk masadan telefonunu götürüb, Uğura zəng etmək istədi. Səlim-Mələyə: boşa dostunu arama gəlməyəcək. Bu gün mağazada qalmalı oldu, mənim bura gəlməyimçün. Mələk – Səlimə: manyak nə etdin adama sən? bilirəm Uğur sənə evin açarını verməzdi. Səlim gəlib əlindəki açarları masaya əsəblə qoydu. Elə ona görədə xala oğlum indi mışıl – mışıl yatır mağazada. Narahat olma ona iki gözüm kimi baxaçaq uşaqlar. Mələk əlinin yaxınındakı pıçağa baxdı. Səlim kinlə gülümsəyib, – Mələyə: götür qorxma. Mələk toxunmadı pıçağa, – Səlimə: sən gərçəkdən mənim içəridə yatmağıma səbəb olacaqsan. Səlim birazda yaxınlaşdı, üz – üzə dayandılar. Səlim – Mələyə: səndə mənim, sözünün sonunu demədi. Mələk – Səlimə: sən məni şəhər qızları ilə səhv salma. Səlim – Mələyə: nə olmuş bizim şəhər qızlarına kəntci? Mələyə birazda yaxınlaşdı hədsiz. Səlim ikki əlləriylə üzündən tutudu, Mələyə: indi kənt qızının dadına baxarıq. Mələk gözlərinə baxdı, – Səlimə: mən arzunu ürəyində qoyaram indi sənin. Birdən masadakı tavanı götürüb Səlimin başından necə gəldisə, dəyən zərbədən Səlim yıxılmasada, başını tutdu. Mələk o arada istifadə edib, Səlimin arxadan qılçalarına təpik vurdu. Səlim dizləri üstə düşdü yerə. Bir – neçə təpikdə qarnına vurub yıxdı. Səlim başını tutub ağrıdan qalmışdı yerdə. Mələk – Səlimə: indi gördünmü fərqimizi? səni inan öldürərdim. Çox təssüflər olsun babanın xətrinə bacarmıram. Alçaq evə gizlin girib nə edəçəyini düşünürdün? cavab versənə, bir – neçə təpikdə vurdu. Səlim çox pis halda qalmışdı, köhnə vurulan zərbə yeridə pis ağrıyırdı. Bu Mələkdən aldığı ikinci tutarlı zərbə idi.